หลักการของการเผยแพร่ ตอนที่ 1

หลักการของการเผยแพร่ ตอนที่ 1
ชนิดของการเผยแพร่
มนุษย์ใช้ประโยชนจากการเผยแพร่มาอย่างช้านาน การเผยแพร่ศาสนาถูกกระทำมาพร้อมกับการมีอยู่ของศาสดาและผู้ใกล้ชิด แต่ทว่าเราเห็นในเรื่องราวของบรรดานบีว่าจะมีการทำงานของทั้งสองกลุ่ม กลุ่มแห่งพระผู้เป็นเจ้าและกลุ่มแห่งซาตานเรามีอิสระในการเลือกทั้งสองกลุ่ม
โดยทั่วไป การเผยแพร่แบ่งออกเป็นสองอย่าง คือ พระเจ้าและซาตาน การเรียนรู้วิธีการต่างๆเกี่ยวกับการเผยแพร่แห่งพระผู้เป็นเจ้าเป็นหน้าที่ที่แท้จริงของนักเผยแพร่อิสลามจึงควรใช้ประโยชน์จากประสบการณ์ของนักคิด นักวิชาการแห่งพระเจ้าที่มีมานานกว่าพันพันปี โดยเฉพาะจากรูปแบบของการเผยแพร่ของศาสดาและบรรดาอะอิมมะฮฺ (อ)
การเผยแพร่แห่งพระเจ้า
เวลาของการเผยแพร่อาจบอกได้ว่าเริ่มตั้งแต่สมัยการสร้างโลกและสมัยการสร้างนบี อาดัม (อ) ท่านนบีอาดัมมีหน้าที่ในการส่งสาสน์ซึ่งท่านจะใช้วะห์ยูเป็นสื่อเพราะสอดคล้องกับสัญชาติญาณในการใฝ่หาพระผู้เป็นเจ้า เนื่องจากว่า การกราบไหว้พระเจ้า ,ความซื่อสัตย์ , ความยุติธรรมรวมถึงคุณลักษณะที่ดีต่างๆอยู่ในสัญชาติญาณของมนุษย์ในอัลกรุอ่านซูเราะห์ ยาซีน โองการที่ 60 ความว่า
أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَا بَنِي آدَمَ أَن لَّا تَعْبُدُوا الشَّيْطَانَ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ
“ข้ามิได้ให้สัญญากับพวกเจ้ามาก่อนหรือว่า โอ้ลูกหลานของอาดัม พวกเจ้าทั้งหลายอย่านมัสการมารร้าย เพราะมันเป็นศัตรูอันชัดแจ้งสำหรับพวกเจ้า”
หรือในซูเราะห์ ชัมซ์ โองการที่ 7 และ8ความว่า
وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا ● فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا●
“และชีวิต ( มนุษย์ ) และผู้ที่จัดความสมดุลย์ ( เท่าเทียมกัน ) แก่มัน และทรงดลแก่มัน ( ให้มี ) ความดื้อรั้นและความยำเกรงของมัน ( ระคนกันไป ) ”
บรรดาศาสดาทั้งหมดมาเผยแพร่เพื่อทำให้สัญชาติญาณของมนุษญ์เบ่งบาน
รากฐานและหลักการในการเผยแพร่
เพื่อให้การเผยแพร่ของเขายังคงถูกรักษาไว้อย่างดีนักเผยแพร่ควรต้องรู้จักรากฐานและหลักการของการเผยแพร่ เนื่องจากว่าคุณภาพของการเผยแพร่อยู่ที่สิ่งเหล่านี้ซึ่งรูปแบบและสื่อต่างๆต้องสอดคล้องกับรากฐานและหลักการ มิเช่นนั้นแล้ว บางที่เนื้อหาที่ใช้ในการเผยแพร่อาจดีแต่การเคลื่อนย้ายหรือการส่งอาจมีปัญหาในการที่ผู้ฟังสามารถที่จะเข้าใจได้
ด้วยเหตุนี้ การรักษาไว้ซึ่งเนื้อหาของการเผยแพร่กับรากฐานและหลักการรวมทั้งชนิดที่เหมาะสมในการเผยแพร่และการเลือกวิธีและเครื่องมือต่างๆเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดขององค์ประกอบในการเผยแพร่ นอกจากที่นักเผยแพร่ต้องรู้จักสิ่งต่างๆเหล่านี้แล้วยังต้องพิจารณาให้ละเอียด ซึ่งรากฐานทั้งหมดมีดังต่อไปนี้ :
รากฐานที่หนึ่ง : รู้จักปัญหา
ทิศทางการเผยแพร่ของนักเผยแพร่ต้องอยู่ในทิศทางรู้จักปัญหาและสามารถแก้ไขมันได้ การแก้ไขปัญหาไม่ว่าจะเป็น ด้านวัฒนธรรม , ความเชื่อ ฯลฯ โดยที่ไม่รู้ปัญหาเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้
นักเผยแพร่ต้องค้นหาที่มาที่ไปของปัญหาอย่างละเอียดและต้องพยายามค้นหาหนทางแก้ไขด้วยหลักเหตุผล การค้นคว้าเป็นรากฐานของงานเผยแพร่ นักเผยแพร่จะประสบความสำเร็จได้ต้องเป็นนักค้นคว้าเช่นกัน มิเช่นนั้น การจะเข้าถึงปัญหาและแก้ไขมันคงเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ รูปแบบการเผยแพร่ในสมัยนี้เปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลาเพราะทุกๆวันก็จะมีปัญหาใหม่ๆเข้ามาและปัญหาย่อมเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา
รากฐานที่สอง:การรู้จักสาเหตุของปัญหา
บางครั้งปัญหามันจะเปลี่ยนเป็นปัญหาส่วนตัว และถ้าหากยังไม่สามารถรู้ถึงสาเหตุของปัญหาและนักเผยแพร่ไม่แก้ไขมันก็จะทำให้ปัญหายังคงอยู่ เพื่อให้เกิดความกระจ่างจะขออธิบายดังนี้
เมื่อคนไข้คนหนึ่งไปหาหมอและบอกว่าเขาปวดหัว ณ ตรงนี้มีสองหนทางสำหรับหมดคือหนึ่ง รู้ปัญหาแล้วว่าปวดหัว หมอต้องหายาแก้ปวดหัวให้เพราะหมอรู้ว่าคนไข้ป่วยเป็นอะไร
สอง รู้ว่าปวดหัวหมดต้องรู้ว่าสาเหตุที่ทำให้ปวดหัวคืออะไรเป็นไมเกรนหรือเป็นไข้หวัดหรือว่าเครียดเพื่อจะได้ให้ยาอย่างถูกต้อง
งานเผยแพร่ก็เช่นเดียวกันที่นักเผยแพร่ไม่ใช้แค่รู้ปัญหาแต่บางครั้งจำเป็นต้องรู้สาเหตุของปัญหาเพื่อแก้ไขได้อย่างถูกวิธี
รากฐานที่สาม:รู้ถึงความจำเป็น
บางครั้งผู้ฟังไม่ได้มีปัญหาเพียงด้านใดด้านหนึ่งเท่านั้น แต่ปัญหาบางปัญหาสามารถทำลายความเชื่อและพฤติกรรมที่เหมาะสมได้ ด้วยเหตุนี้การรู้จักถึงความจำเป็นนั้นคือพื้นฐานที่สำคัญของการเผยแพร่ ฉะนั้นเรื่องที่ใช้ในการเผยแพร่ถ้าหากมันสามารถทำให้ผู้ฟังมีพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมก็ควรหลีกเลี่ยง เช่น ถ้าหากผู้ฟังมีความจำเป็นต่อเรื่องความศรัทธาแต่นักเผยแพร่ไปพูดเรื่องของสังคม ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามันจะเกิดไม่ลัพธ์ที่ไม่ดีตามมา
รากฐานที่สี่:การเข้าถึงตัวตน
นักเผยแพร่ต้องพยายามทำให้ผู้ฟังเข้าถึงฐานันดรของตัวเองให้ได้ไม่ว่าจะเป็นทางด้าน นิกาย , เพศ ,อาชีพ ,สังคมฯลฯ เพื่อจะได้ไม่ลุ่มหลงอยู่ในโลกแห่งวัตถุนิยม
จะเห็นได้ในหลายประเทศด้วยกันที่ไม่เน้นย้ำถึงเรื่องของฐานันดรแล้วผลสุดท้ายพวกเขาก็จะลืมตัวตนของตนเอง ซึ่งพวกที่พยายาทำให้ผู้คนหลงลืมตัวตนของตนเองนั้นพวกเขารู้ดีว่าการรับรู้ถึงตัวตนอย่างแท้จริงนั้นจะทำให้ประโยชน์ของพวกเขาหมดไป นักเผยแพร่ต้องพยายามทำให้เข้าถึงตัวตนของตนเองให้ได้


รากฐานที่ห้า:เป็นที่เข้าใจของประชาชนทั่วไปและประชาชนระดับสูงรวมทั้งน่าสนใจ
นักเผยแพร่ต้องมีเนื้อหาที่สามารถทำให้ผู้คนธรรมดาทั่วไปเข้าใจได้และไม่ธรรมดาเกินไปสำหรับคนระดับสูง และต้องน่าสนใจด้วย การเผยแพร่ไม่ควรเจาะจงเฉพาะกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง
การระมัดระวังความเป็นสาธารณะชนนั้นจะเป็นผลดีต่อการเผยแพร่
รากฐานที่หก:ต้องซื่อสัตย์และจริงใจ
ความซื่อสัตย์และความจริงใจในการเผยแพร่ของอิสลามนั้นเป็นรากฐานที่สำคัญ ซึ่งการยอมรับมันนั้นเป็นคำสั่งของศาสนาซึ่งการกระทำมันนั้นเป็นหน้าที่และถ้าไม่ทำก็เป็นบาปเช่นเดียวกัน
รากฐานที่เจ็ด:ให้ความสนใจต่อกรอบของอิสลาม
รูปแบบ,เครื่องมือและเนื้อหาในการเผยแพร่ จุดมุ่งหมายและชนิดของการเผยแพร่นั้นต้องเหมาะสมกับกรอบของอิสลาม พูดอีกแบบหนึ่งก็คือ นักเผยแพร่ต้องพิจารณาไปถึงคุณค่าต่างๆของอิสลามรวมทั้ง แบบฉบับและวัฒนธรรมด้านสังคมของประชาชน เราเห็นอย่างมากมายว่าการเผยแพร่นั้นเหมาะสมกับศาสนาแต่ประชาชนไม่สามารถเข้าใจ ฉะนั้นต้องครอบคลุมทั้งด้านของความถูกต้องทางศาสนาและเหมาะกับสภาพสังคมด้วย
รากฐานที่แปด:ต้องเป็นแหล่งที่น่าเชื่อถือ
การพึ่งพาไปยังแหล่งที่น่าเชื่อถือของประชาชนนั้นจะมีผลเป็นอย่างมากในการเผยแพร่ ยิ่งน่าเชื่อถือมากเท่าไหร่ก็จะทำให้เกิดผลดีต่อผู้ฟังมากเท่านั้นและจะทำให้ดึงดูดมากเท่านั้น
รากฐานที่เก้า:ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้
ในบางครั้งเราควรทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ต่อการเผยแพร่ของศัตรูและปฏิกิริยาบางอย่างของผู้ฟัง ถ้าหากนักเผยแพร่ต้องพบเจอกับข่าวลือต่างๆ ก็อย่าแสดงปฏิกิริยาอะไรให้ศัตรูเห็นและจดจ่อยู่กับการเผยแพร่ไป
รากฐานที่สิบ:ใช้ประโยชน์จากความรู้สึก
ผลที่เกิดจากความรู้สึกของผู้ฟังนั้นจะทำให้การเผยแพร่เคลื่อนไหวไปข้างหน้า ในบางครั้งประชาชนสนใจในเรื่องความรู้สึกที่มีต่อเนื้อหาในการเผยแพร่และไม่วิเคราะห์ไปถึงเนื้อหา มนุษย์เรานั้นจะยอมรับหรือไม่ยอมรับการเผยแพร่ได้เร็วด้วยกับสองสาเหตุคือ หลักความเชื่อและความรู้สึก ถ้าหากเขาชอบในเนื้อหานั้นก็จะยอมรับเร็วซึ่งถ้าหากมีความเชื่อเป็นเดินทีอยู่แล้วก็จะยอมรับด้วยกับความเชื่อ มิเช่นนั้นแล้วต่อให้เนื้อหาเลิศขนาดไหนและเป็นที่จำเป็นสำหรับพวกเขาก็ไม่มีประโยชน์ ฉะนั้นนักเผยแพร่ต้องใช้ประโยชน์จากวิธีการ,เครื่องมือและเนื้อหาที่มีความรู้สึกผสมผสานอยู่
รากฐานที่สิบเอ็ด:รู้จัก
ยิ่งนักเผยแพร่รู้จักผู้ฟังมากเท่าไหร่ ผลลัทธ์ในการเผยแพร่ก็จะยิ่งมีมากเท่านั้น ด้วยเหตุนี้ ผลจะเกิดกับผู้ที่รู้จักมากกว่าผู้ที่ไม่รู้จัก รู้จักในคุณลักษณะต่างๆ ,ฐานันดร, จุดมุ่งหมาย ,ความต้องการ รู้จักทัศนะต่างๆ ทางด้านการเมืองและความเชื่อของผู้ฟังสมบูรณ์มากเท่าไหร่ผลลัทธ์ก็จะมีมากเท่านั้น

รากฐานที่สิบสอง:ดึงดูดและรักษาความสนใจของผู้ฟังรวมทั้งดึงความรู้สึกและความเชื่อเข้ามาเกี่ยวข้องกับเนื้อหาในการเผยแพร่
นักเผยแพร่จะประสบความสำเร็จได้ต้องสามารถดึงดูดผู้ฟังให้เข้าหาตน ต้องใช้วิธีการต่างๆที่จะรักษาความคิดและความเชื่อของผู้ฟัง เมื่อสร้างและรักษาความสนใจได้แล้วก็ควรบำรุงอย่างสม่ำเสมอซึ่งรูปแบบในการดึงเนื้อหาในการเผยแพร่ให้เกี่ยวเนื่องกับความรู้สึกและความเชื่อนั้นจะกล่าวในเรื่องของ วิธีต่างๆ
รากฐานที่สิบสาม:ทำซ้ำ
การเผยแพร่หลายๆครั้งจะช่วยให้งานเผยแพร่ก้าวหน้าและจะมีผลด้วยต่อผู้ฟัง ในการทำซ้ำนั้นต้องดูสถานการณ์และสภาพแวดล้อมว่าต้องเหมาะสมกับการเผยแพร่และดูถึงการเผยแพร่ครั้งก่อนด้วยและดูถึงผลลัพธ์ว่ามีมากน้อยแค่ไหน
รากฐานที่สิบสี่:เหมาะสมกับสภาพการณ์,ความเป็นไปได้ในการเผยแพร่
วิธีการและโปรแกรมต่างๆในการเผยแพร่ต้องพิจารณาไปที่ วัฒนธรรมและความเป็นไปได้ กล่าวได้อีกอย่างหนึ่งคือ รูปแบบต่างๆและการขยายการเผยแพร่ต้องดูว่าด้านจิตวิทยายอมรับได้ไหม ด้านสังคมเป็นอย่างไร ,ในเรื่องของเศรษฐกิจ ,ในเรื่องของการเมืองและแม้กระทั่งในเรื่องของศาสนาเองก็ตาม
รากฐานที่สิบเอ็ด:การศึกษาอย่างต่อเนื่อง
การศึกษาของนักเผยแพร่จะเป็นเหตุให้ความรู้และความเข้ารวมถึงการทำงานมีประสิทธิภาพมากขึ้น โดยเฉพาะนักเผยแพร่ศาสนา ต้องมีเทคนิกใหม่ ๆและหลากหลายซึ่งการศึกษาจะสามารถทำให้เราอ่านเกมของศัตรูออกเพื่อป้องการการทำลายอิสลามของศัตรู ด้วยเหตุนี้ นักเผยแพร่ศาสนาต้องศึกษาค้นคว้าอยู่เสมอ